نوشتن در باره روز خبرنگار توسط یک خبرنگار سخت است.

برخی از واژه‏ ها و کلمات شدیداً تکراری هستند.

بعض جملات کلیشه‏ ای هستند.

می‏توان نوشت: واضح و مبرهن است که ما جماعت خبرنگار رکن رکین جامعه هستیم، معتقدیم دانستن حق مردم است، باید برای آزاد بودن جریان اطلاعات تلاش کنیم و با صداقت در گفتار، اطلاع‌رسانی شفاف، امیدبخشی به مردم، پرهیزازسیاه‌نمایی، نقدکاستی‌هاوسوءمدیریت‌ها،افشای مفاسدسازماندهی شده، فقط و فقط به تعالی جامعه بیاندیشیم...

می‏توان از قول یک مقام مسئول نوشت:رعایت ادب، عقلانیت، اخلاق حرفه‌ای، انصاف و تقوای سیاسی وتلاش برای رساندن حرف و درد دل مردم به عنوان ولی نعمتان جامعه اسلامی به مسئولان و دفاع از حقوق مشروع آنها در قبال حاکمیت در کنار ترویج منش و روحیه آرمانگرایی واقع‌گرایانه، استقلال‌طلبی، ظلم‌ستیزی، خودباوری، آزادیخواهی، آزاداندیشی و ولایتمداری از وظایف اصلی جماعت خبرنگار است.

می‏توان از قول مردم نوشت:خبرنگار پاسدارحق مردم برای کسب اخبار واطلاعات صحیح است. او باید به مردم خدمت کند و اطلاعات صحیح را در اختیار آنان بگذارد. در این راه همیشه بدنبال حقیقت رفته و به آن معتقد باشد و در این زمینه فقط حقایق را در اطلاع رسانی مطرح کند و بدون تغییر و یا تحریف هر آنچه که باید و هر آن چه که وظیفه او به عنوان خبرنگار می‏باشد به همه ارائه دهد.خبرنگار واسطه حکومت و مردم است تا نیازها و مشکلات مردم را به اطلاع مسئولان برساند و از طرفی اخبار مربوطه را در اختیار مردم قرار دهد.

کارشناسان معتقدند:هدایتگری افکار عمومی و روشنگری از وظایف مهم خبرنگار است، در واقع خبرنگار باید تلاش کند مسائل و مطالب را بر اساس منافع عمومی جامعه و منافع انقلاب ترویج دهد و به روشنگری و هدایت افکار عمومی بپردازد. لازم است خبرنگاران با اصول حرفه‌ای و فنی خبر آشنا باشند. پول نباید برای آنان تبدیل به یک اصالت شود.همه ما به پول نیازمندیم ولی نباید ادای وظیفه و تکلیف‌مان را به پول بفروشیم.

 دراین میان برخی درهفدهم مردادبا حرارت و رگ‏های برافروخته به درستی خبرنگاران را چشم بینا و زبان رسای مردم، حلقه واسط بین مردم و مسئولان، دیده بانان ملت وسربازان جنگ نرم و مواردی نظیر آن می‏خوانند و آنچه را که خود باید بدانند برای خبرنگاران دوباره بازگو می‏کنند، آنان از خود نمی‏پرسند که برای تحقق آنچه که بیان می‏کنند چه همراهی و همکاری با خبرنگاران داشته‏اندو تا چه اندازه بستر فعالیت آزادنه خبرنگاران را فراهم نموده‏اند؟

 برخی از این مدیران و مسئولین همیشه مدیر و همیشه مسئول که بزرگی چند روزه پست‏های مدیریت خود را از این ملت ونظام،ایثارایثارگران وقلم‏های به حرکت درآمده خبرنگاران به عاریه گرفته‏اند؛ فراموش می‏کنند که برای انجام یک مصاحبه و گفتگو و یا دادن اطلاعات معمولی به خبرنگاران و رسانه‏ها چه ناز و کرشمه‏های می‏فروشند، از یاد می‏برند که چگونه با اندک نقدی و گشوده شدن پنجره‏ای بر روی واقعیت‏ها اخم بر می‏کشند و دندان غضب بر هم می‏سایند و آرزوی شکستن قلم منتقدان را در ذهن می‏گذرانند و قلم‏های مجیزه‏گو و اجاره‏ای را با فراخ دستی برای مزورانه  نشان دادن واقعیت‏ها اجیر می‏کنند

. نگاه‏های بسته برخی ازمدیران، کم توجهی بعضی از مسئولان، کم کاری اکثریت روابط عمومی ادارات، نبود امکانات و…از جمله مشکلات خبرنگار دیار ما محسوب می‏شوند.

جای تاسف است اعتراف کنیم که بخشی از مدیران شهرستان با جایگاه، اهمیت و نقش و تاثیر رسانه‏ها و خبرنگاران آشنا نمی‏باشند.خوشبختانه بی‏توجهی، نامهربانی و حتی بعضاً رفتارهای توهین‏آمیز این عده از مدیران شهرستان نتوانسته انگیزه و اشتیاق خبرنگاران شهرستان را در بیان حقایق و فعالیت‏ها کم کند.

خبرنگاران همواره باید آماده حمله و چنگال جهل و نادانی باشند.

کار خبرنگار همواره مبارزه و مجاهدت در راه حق و حقیقت و درستی است.

 آنچه حائز اهمیت است، توقع برخی از مسئولان و مدیران اجرایی در به تصرف درآوردن خبرنگاران شناخته شده‏ای است که بتواند با دوربین و قلم خود، از راه رفتن، سخن گفتن، کلنگ زدن، دست دادن و حتی از خوردن و آشامیدن آنان عکس و خبر تهیه نمایند ...

در این میان ، گاه قلم نیز مورد بی مهری و خیانت قرار می گیرد ، چه بسیار قلمهایی که در دروانهایی ، با دستان جهل خبرنگار نماها و نویسندگان منحرف خود به بیراهه کشانده شدند ، چه بسیار قلمهایی که در معرض بادهای موسمی سیاسی و جناحی قرار میگیرند و صاحبان آن قلمها قداست قلم را به منافع یکی دو روزه خود می فروشند!

بر ما خبرنگاران است که قداست این نعمت الهی را در زیر لگد های بادهای موسمی جناحی و سیاسی پایمال نکنیم ...

خیلی از دوستان ، نویسندگان ، قلم به دستان ، دیروز چیزهایی نوشتند که قلم هم از مرور خاطراتش شرم دارد ، و امروز لباس شهرت و افتخاری در مسیر بادهای سیاسی و جناحی بر تن کرده اند ... 

انشاء الله که دلهایشان هم همانند ظاهرهایشان متحول شده باشد و دیگر بار قلم را به این بیراهه های شرم آور نکشانند...